Op pad, vertrekken!
In de lerarenopleiding laten we studenten ‘thuiskomen’ in een welbepaald vak. We maken hen vertrouwd met de doelen, het materiaal, de setting en de praktijk van het vak. Om diepgewortelde vakleraren te worden, moeten de studenten het gekende huis van de vakpraktijk verlaten. Op tocht gaan. Waarnaartoe? Naar het vak zelf. Dieper. Zuiverder.
Waar gaat mijn vak eigenlijk over? Wat is mijn vak? Wat blijft er over wanneer alle gekende praktijken, instrumenten, thema’s en methoden tussen haakjes worden gezet? Geen evidente vragen!
Hoe kunnen we onze studenten op weg zetten? Hoe kunnen we hen uitdagen om tijdelijk afstand te nemen van de concrete praktijk van hun vak? Hoe kunnen studenten via deze omweg hun vak dieper herontdekken? Reculer pour mieux sauter? De intense confrontatie met een andere vakdidactiek kan deze afstand op verschillende manieren creëren! Er is de confrontatie tussen studenten van verschillende vakken, de student die de twee vakken van zijn/haar combinatie met elkaar confronteert of de student die vanuit een ander perspectief naar zijn eigen vak kijkt.
Studenten fysica en studenten project kunstvakken (PKV) moeten samen één educatieve activiteit ontwerpen waarin hun vakken telkens tot hun recht komen. Snel loopt de spanning op. Vertraging. Nadenken. Wat wil ik hier met mijn vak doen? Is dit nog mijn vak?
Jesse is student chemie en fysica. In chemie leert hij over de verschillende atoommodellen. Twee jaar later staan atoommodellen weer op de agenda, maar dan in de les fysica! Wanneer is een les over atoommodellen een les fysica? Wanneer een les chemie? Wat maakt een les fysica tot een les fysica?
De vakdidactiek ontdek je op een nieuwe, onverwachte wijze, door de intense ontmoeting met een andere vakdidactiek. Je wordt geduwd naar de kern van je vak en diens diepe grondslagen.
Een lerarenopleiding versterkt de vakdidactiek door de eigenheid van het vak te laten herdefiniëren via een ontmoeting met een andere vakdidactiek.